W piątek, 22 marca, odbyła się parafialna Droga Krzyżowa ulicami Barwinka, zorganizowana przez parafię świętego Stanisława Biskupa Męczennika w Kielcach. Prowadzenie Drogi Krzyżowej i śpiew przygotował parafialny chór Gaude Mater. Tradycyjnie już w Drodze Krzyżowej po tym osiedlu wzięło udział bardzo dużo wiernych.
Parafialna Droga Krzyżowa na osiedlu Barwinek w Kielcach
Droga Krzyżowa prowadziła ulicami osiedla Barwinek, uczestniczyły w niej setki osób. Krzyż niosły poszczególne stany – dzieci, ministranci, Apostolat Maryjny, Róże Różańcowe, chorzy, osoby samotne oraz kapłani pracujący w parafii świętego Stanisława Biskupa Męczennika – ksiądz proboszcz Wiesław Stępień, ksiądz Stanisław Hatny, ksiądz Przemysław Filipkiewicz, ksiądz Daniel Olejarczyk oraz były wieloletni proboszcz Marian Janus.
„Krzyż jest rzeczywistym ciężarem. Nie tylko fizycznym, ale bardziej duchowym. Tym fizycznym cierpieniem, tymi ludzkimi sprawami obciążamy Boga, gdyż On się obarczył naszym losem. Z tej racji tak bardzo szczęśliwym zdaje się być człowiek. O ile łatwiej iść nam z własnym krzyżem, gdy wiemy, iż Ty wciąż idziesz przed nami. Każdego dnia, w najtrudniejszych chwilach naszej krzyżowej drogi trzeba nam wypatrywać Ciebie”.
Czy pamiętasz owe: kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie. Niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje?
Czy to takie złe, że boję się krzyża? Nie – to takie ludzkie. Jednak w takiej chwili – Tyś jest siłą, mocą, naszym ramieniem. Ty podtrzymujesz i prowadzisz. Prowadź więc po drogach życia w wierności Tobie – tę piękne rozważania wybrzmiały przy II stacji – Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.
Przy stacji X – Pan Jezus z szat obnażony rozważania dotyczyły znaczenia prawdy w życiu każdego człowieka.
Zdjęto z Niego krzyż. Ulżono Mu! Już był czas. Jednak teraz zażądano czegoś więcej. Zażądano, by wyzbył się wszystkiego. Zrywają z Niego szatę i musi ją oddać. Musi być gotów! Dał się obnażyć wobec świata i dał świadectwo prawdzie o sobie i swej misji zbawienia człowieka. „ On się na to narodził i na to na ten świat przyszedł, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, który z prawdy jest, słucha Jego głosu”.
Ten, kto idzie za Jezusem, idzie ostatecznie za prawdą, a prawda kosztuje. Za dorodne ziarno prawdy przychodzi wiele zapłacić. Bo prawda krępuje i demaskuje wszelkie kłamstwo, wszelką małość i naiwność człowieka. I z tej racji tak wielu podejmuje walkę z prawdą.
Czy pamiętasz, kiedy przyszło Ci opowiedzieć się po stronie prawdy, wbrew temu, co inni mówili? Jestem gotów! Niech ludzie widzą. Niech świeci światłość przed ludźmi, aby widzieli dobre uczynki. I jako takie, niech denerwują, niech niepokoją, niech pociągają innych.
A przy ostatniej, XIV stacji – Pan Jezus złożony w grobie wierni uczestniczący w Drodze Krzyżowej usłyszeli słowa dotyczące nadziei, jaka daje wiara w Jezusa i wejścia w bramę nieba:
W pokoju zasnę i będę odpoczywał. Zasnął w pokoju i odpoczął po trudach życia – ale…
Grób pusty! Pozostał on daleko, a Kościół idzie dalej. Z tej śmierci prawdziwie trysnęło życie. To nie grób jest celem, nie śmierć jest ostatecznością – ale życie! Grób i śmierć to etapy naszej drogi – szczególne etapy drogi ku życiu! To będzie też historia i to będą też etapy mojej drogi ku życiu wiecznemu.
Czy pamiętasz – ten ból rozstania i pociechę, jaką niesie wiara? Nic dwa razy się nie zdarza, nie ma dwóch takich samych ludzi i takich samych spotkań. Każde jest inne, ale każdy człowiek i każde z nim spotkanie czyni nas bliższymi owej godziny, w której wszystko się dopełni – godziny odejścia w nadziei spotkania.
Niech wówczas z nieba spadnie nasza gwiazda, niech zadzwonią nam dzwony i niech zapłonie gromnica i płynie modlitwa i niech płyną łzy. A my gotowi – piękni, dumni i czyści ruszymy w bramę nieba i Pan zapyta: „ czy pamiętasz?”.
Tekst za: Echo Dnia
